14. Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
15. Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
16. Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
17. Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
18. Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
19. Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.