Joba 37:4-11 Biblia Gdańska (PBG)

4. Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.

5. Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.

6. Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.

7. Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.

8. Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.

9. Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.

10. Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.

11. A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.

Joba 37