2. Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.
3. Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;
4. Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.
5. Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,
6. Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.
7. Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.
8. Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.