32. Rzekł im tedy Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz wam dał chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam chleb on prawdziwy z nieba.
33. Albowiem chleb Boży ten jest, który zstępuje z nieba i żywot daje światu.
34. Tedy mu rzekli: Panie! daj nam zawsze tego chleba.
35. I rzekł im Jezus: Jamci jest on chleb żywota; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie, a kto wierzy w mię, nigdy pragnąć nie będzie.
36. Alem wam powiedział: Owszem, widzieliście mię, a nie wierzycie.
37. Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie, a tego, co do mnie przyjdzie, nie wyrzucę precz.
38. Bom zstąpił z nieba, nie iżbym czynił wolę moję, ale wolę onego, który mię posłał.
39. A tać jest wola onego, który mię posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, ale abym to wzbudził w on ostateczny dzień.
40. A tać jest wola onego, który mię posłał, aby każdy, kto widzi Syna, a wierzy weń, miał żywot wieczny; a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień.
41. I szemrali Żydowie o nim, iż rzekł: Jam jest on chleb, który z nieba zstąpił.
42. I mówili: Izaż ten nie jest Jezus, syn Józefa, którego my ojca i matkę znamy; jakoż teraz tedy ten powiada: Żem z nieba zstąpił?
43. Tedy odpowiedział Jezus i rzekł im: Nie szemrzyjcie między sobą.
44. Żaden do mnie przyjść nie może, jeźli go Ojciec mój, który mię posłał, nie pociągnie; a ja go wzbudzę w ostateczny dzień.
45. Napisano w prorokach: I będą wszyscy wyuczeni od Boga; przetoż każdy, kto słyszał od Ojca, a nauczył się, przychodzi do mnie.
46. Nie iżby kto widział Ojca, oprócz tego, który jest od Boga; ten widział Ojca.
47. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto w mię wierzy, ma żywot wieczny.
48. Jam jest on chleb żywota.
49. Ojcowie wasi jedli mannę na puszczy, a pomarli.
50. Ten jest on chleb, który z nieba zstępuje; jeźliby go kto jadł, nie umrze.
51. Jamci jest chleb on żywy, którym z nieba zstąpił: jeźliby kto jadł z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, jest ciało moje, które ja dam za żywot świata.
52. Wadzili się tedy Żydowie między sobą, mówiąc: Jakoż ten może nam dać ciało swoje ku jedzeniu?