1. I stało się, gdy przestał mówić do Saula, że dusza Jonatanowa spoiła się z duszą Dwidową, i umiłował go Jonatan, jako duszę swoję.
2. I wziął go Saul dnia onego, ani mu dopuścił, żeby się wracał do domu ojca swego.
3. A tak uczynił Jonatan z Dawidem przymierze, bo go miłował jak duszę swoję.
4. A zdjawszy z siebie Jonatan płaszcz, który miał na sobie, dał go Dawidowi, i szaty swe, aż do miecza swego, i aż do pasa swego rycerskiego.