17. – til dess eg gjekk inn ¬i Guds heilagdom;då skjøna eg ¬korleis det går dei til sist.
18. Ja, på håle vegar fører du dei,du lèt dei falla og gå til grunne.
19. Å, kor brått dei går til grunne,dei vert rivne bort ¬og endar i redsle.
20. Liksom vi vanvørder ein draumnår vi vaknar om morgonen,såleis vanvørder du synet ¬av deinår du reiser deg, Herre.
21. Så lenge eg var beisk i hugen,og kjende at det stakk i hjarta,