20. Du kjenner til ¬korleis eg vert spotta,kva skam og vanære eg ¬må tola;alle mine fiendar veit du om.
21. Deira spott har knust ¬mitt hjarta,det kan ikkje lækjast.Eg vona på medynk, ¬men det var fåfengt,på folk som kan trøysta, ¬men eg fann ingen.
22. Dei hadde gift i maten min,for torsten ¬gav dei meg eddik å drikka.
23. Lat bordet deira verta ei snareog offermåltidet ei felle for dei.
24. Lat augo deira dimmast,så dei ikkje kan sjå!Lat alltid deira hofter skjelva!