1. Son min, gjev akt på ¬min visdom,vend øyra til mitt skjøn!
2. Så kan du ta vare på gode rådog vakta på kunnskapen ¬når du talar.
3. Framand kvinne ¬har honning på lippa,sleipare enn olje ¬er hennar tunge.
4. Men til sist er ho beisk ¬som malurtog kvass ¬som eit tvieggja sverd.
5. Hennar fotsteg fører til døden,til dødsriket går hennar fet.
6. Ho aktar ikkje på livsens stig,ho vinglar vegvill, ¬men merkar det ikkje.
7. Så høyr på meg, mine born,vik ikkje av frå dei ord eg talar!