18. Ho merkar at arbeidet lukkast,hennar lampe ¬sloknar ikkje om natta.
19. Ho legg hendene på rokken,og fingrane grip om teinen.
20. Ho opnar handa ¬for dei som lid naud,retter armane ut til fattigfolk.
21. Kjem det snø, ¬er ho ikkje redd for huset,for heile hennar hus ¬er dobbelt kledt.
22. Teppe lagar ho sjølv,ho har klede av lin ¬og purpurfarga ull.
23. Hennar mann er kjend ¬der folket samlast,han sit i lag ¬med dei eldste i landet.
24. Ho lagar skjorter som ho sel,og sender belte ¬til kjøpmannen.
25. Kraft og vørdnad ¬er hennar klednad,og ho ler mot komande dagar.
26. Ho talar klokt ¬når ho opnar munnen,og venleg rettleiing ¬har ho på tunga.
27. Ho ser etter ¬korleis det går i huset,og et ikkje brød ¬ho har vunne i latskap.
28. Hennar søner stig fram ¬og prisar henne sæl,og mannen gjev henne ros:
29. «Det finst mange ¬dugande kvinner,men du går over dei alle.»