9. Den gudlause skader ¬sin neste med munnen,dei rettferdige bergar seg ¬med sitt skjøn.
10. Går det godt for dei rettvise, ¬jublar byen,går dei vonde til grunne, ¬er gleda stor.
11. Når dei ærlege velsignar, ¬kjem byen seg opp,talen åt dei gudlause ¬legg han i røys.
12. Tankelaus er den ¬som vanvørder sin neste,ein vitug mann teier stilt.
13. Den som baktalar, ¬spreier løyndomar,ein påliteleg mann ¬held saka for seg sjølv.
14. Eit folk utan klokt styre fell,når mange gjev gode råd, ¬kan det bergast.
15. Den som borgar ¬for ein framand,får svi for det,den som nektar å gje handslag, ¬er trygg.
16. Ei elskeleg kvinne vinn ære,dei strevsame ¬samlar seg rikdom.
17. Den som er velviljug, ¬har gagn av det,den som er hardhjarta, ¬skader seg sjølv.
18. Den gudlause vinn seg ¬ei sviktande løn,den som sår rettferd, ¬får ei løn som varer.
19. Strev etter rettferd gjev liv,jag etter vondskap ¬fører til døden.
20. Herren har uvilje mot dei ¬som fer med svik,men godhug for den ¬som er heil i si ferd.
21. Ver trygg, ¬den vonde slepp ikkje straff,men ætta åt dei rettferdige ¬går fri.
22. Som ein gullring ¬i eit grisetryneer ei fager kvinne utan vit.
23. Det dei rettferdige ynskjer, ¬fører til lukke,dei vonde har vreidedomen ¬i vente.
24. Éin strøyer ut ¬og får likevel meir,ein annan er gjerrig ¬og må endå lida naud.
25. Den som spreier velsigning, ¬trivst,den som livar opp andre, ¬vert oppliva sjølv.