23. Vend dykk hit ¬når eg refser,så lèt eg mi ånd strøyma ¬ut over dykkog gjev dykk kjennskap ¬til mine ord.
24. De ville ikkje høyra ¬når eg ropa,og ingen ansa ¬at eg rette ut handa;
25. de brydde dykk ikkje ¬om mine rådog ville ikkje vita av ¬mine refsingsord.
26. Difor skal eg le ¬når ulukka råkar dykk,og spotta ¬når de vert slegne av redsle,