46. Då han hadde gjort det, gjekk han opp i fjellet og ville be.
47. Då kvelden kom, var båten midt ute på sjøen, og Jesus var åleine på land.
48. Han såg at dei sleit og rodde tungt, for dei hadde vinden imot seg. Og i den fjerde nattevakta kom han gåande mot dei på sjøen. Han ville gå framom,
49. men då dei såg han gå på vatnet, trudde dei at det var eit skrømt, og skreik høgt,
50. for dei såg han alle, og dei vart redde. Men i det same tala Jesus til dei: «Ver frimodige, det er eg. Ver ikkje redde!»
51. Så steig han opp i båten til dei, og vinden stilna. Men dei var reint ifrå seg av undring.
52. For dei hadde ikkje teke lærdom av det som hadde hendt med brødet, så harde var dei.
53. Då dei hadde fare over sjøen, kom dei til Gennesaret og la til lands der.
54. Med det same dei steig ut or båten, kjende folk han att;