7. Du treng ikkje skjelva ¬av redsle for meg,mi hand skal ikkje ¬kvila tungt på deg.
8. Du sa då så eg høyrde det,– klårt fekk eg tak i orda:
9. «Eg er rein og utan synd,lytelaus er eg, fri for skuld.
10. Men Gud finn noko å seia ¬på meg,han held meg for sin fiende.
11. Han set mine føter i blokkaog vaktar meg kvar eg går.»
12. Nei, til det vil eg svara:«Dette har du ikkje rett i,for Gud er større ¬enn menneske.»
13. Kvifor fører du ¬dette klagemålet mot han:«Han svarar ikkje ¬kva eg så seier.»
14. Gud talar ein gong, ¬ja ein gong til,men folk bryr seg ikkje om det.
15. I draumar og syner om natta,når menneske fell i tung svevn,eller når dei ligg og blundar,
16. då opnar han øyro deiraog åtvarar dei ¬på skræmande vis.
17. Han vil få mannen bort ¬frå hans udådog rydja hovmodet ut hjå han.
18. Han vil spara han for å gå i gravog berga livet hans frå spyd.
19. Mennesket vert tuktamed liding på si lege;det er ein stendig strid ¬i hans lemer.
20. Maten byd han imot,han har ikkje hugpå den gjævaste kost.
21. Hans hold tærest bort, ¬ein kan ikkje sjå det;det finst ikkje kjøt på hans bein,dei som ikkje var synlege før.
22. Han er komen grava nær,hans liv møter dødens englar.
23. Er det då ein engel attmed han,ein einaste talsmann ¬mellom tusen,som kan seia han ¬kva han skal gjera,
24. så er han nådig mot han ¬og seier:«Fri han frå å fara ned i grava!Eg har fått løysepengar ¬for han.»
25. No vert kroppen sterk ¬som då han var ung,atter vert han ¬som i ungdoms dagar.