5. Så kunngjorde eg det føreåt,lét deg vita det før det hende,så du ikkje skulle seia:«Dette har mitt ¬gudebilete gjort,min gud av tre og metall ¬har laga det så.»
6. Du har høyrt og sett det alt.Må de ikkje sanna det?Men no forkynner eg ¬noko nytt,dulde ting som du ikkje ¬veit om.
7. No vert det skapt og ikkje før,du har ikkje høyrt om det ¬før i dag,så du ikkje skulle seia:«Det visste eg!»
8. Du har korkje høyrt ¬eller visst det,eller før fått øyra opp for det.Eg visste då vel ¬kor trulaus du er,frå mors liv ¬har du heitt ein svikar.
9. For mitt namn skuld ¬døyver eg min harme,for mi ære skuld tøymer ¬eg megog rydjar deg ikkje ut.
10. Eg har reinsa deg, ¬men ikkje som sølv,eg har prøvt deg ¬i lidingsomnen.
11. For mi eiga skuld ¬grip eg no inn.Kor ville eg elles verta vanæra!Mi ære gjev eg ingen annan.
12. Høyr på meg, Jakob,du Israel, som eg har kalla!Eg er den same, eg er den fyrste,og eg er den siste òg.