26. Men høyr då Herrens ord, alle de judearar som bur i Egypt: Eg har svore ved mitt store namn, seier Herren: I heile Egypt skal det ikkje vera att ein einaste judear som kan ta namnet mitt i sin munn og seia: «Så sant Herren vår Gud lever!»
27. Sjå, eg vaker over dei og vil senda ulukke og ikkje lukke. Kvar einaste judear i Egypt skal koma ut for sverd og svolt, til det er ute med dei.
28. Berre nokre få som slepp unna sverdet, skal koma heim att til Juda frå Egypt. Då skal resten av judearane som fór til Egypt og slo seg ned der, få vita kven som har rett, dei eller eg.
29. Og dette, seier Herren, skal de ha til teikn på at eg vil krevja dykk til rekneskap på denne staden. Så kan de skjøna at dei står ved lag, dei ulukkeorda eg har tala mot dykk.
30. Så seier Herren: Sjå, eg gjev farao Hofra, egyptarkongen, i hendene på fiendane hans, på dei som står han etter livet, liksom eg gav Juda-kongen Sidkia i hendene på babylonarkongen Nebukadnesar, som var fienden hans og stod han etter livet.