1. Herre, du har alltid rettnår eg fører sak med deg.Likevel må eg føra klagemål ¬mot deg.Kvifor har dei vonde ¬lukka med seg,kvifor er alle ¬dei trulause trygge?
2. Du plantar dei, ¬og dei røter seg;dei veks og ber frukt.Nær er du i deira munn,men langt borte frå ¬deira hjarta.
3. Men du, Herre, ¬ser og kjenner meg,du prøver mitt huglag ¬mot deg.Skil dei ut som slaktesauer,og vigsla dei til offerdagen!
4. Kor lenge skal landet sturaog alt som gror på marka, ¬turka bort?Fordi dei som bur i landet, ¬er vonde,skal både fugl og fe ¬gå til grunne.Folk seier: «Han ser ikkjekorleis det går oss til slutt.»
5. Når du vert trøytt av å springasaman med folk til fots,korleis kan du då kappspringa ¬med hestar?Og er du trygg ¬berre i fredeleg land,kva har du då å gjerai den fine Jordan-skogen?
6. Brørne dine og farsætta di,jamvel dei er trulause mot deg;dei ropar etter deg av full hals.Du må ikkje eingong lita på deinår dei talar venleg til deg.