6. Og sidan de er born, har Gud gjeve sin Sons Ande i hjarto våre, og Anden ropar: «Abba, Far!»
7. Difor er du ikkje lenger træl, men son. Og er du son, då er du òg arving, innsett av Gud.
8. Den tid de ikkje kjende Gud, træla de under gudar som i røynda ikkje er gudar.
9. Men no når de kjenner Gud, ja, det som meir er, når de er kjende av Gud, korleis kan de no på nytt venda attende til desse veike og fattigslege grunnkreftene i verda? Vil de atter træla under dei?
10. De aktar nøye på dagar og månader, høgtider og år.
11. Eg er redd at alt strevet mitt med dykk har vore fåfengt.