9. Når de haustar inn grøda i landet, skal du ikkje skjera kornet heilt ut til åkerkanten, og dei aksa som ligg att etter skurden, skal du ikkje plukka opp.
10. Når du haustar vingarden din, skal du ikkje sanka dei druene som heng att, eller henta opp dei som er neddotne. Dei skal du la vera att til dei fattige og innflyttarane. Eg er Herren dykkar Gud.
11. De skal ikkje stela og lyga, og de skal ikkje fara med svik mot landsmennene dykkar.
12. De skal ikkje sverja falskt ved namnet mitt; for då vanhelgar du namnet åt din Gud. Eg er Herren.
13. Du skal ikkje rana og røva noko frå nesten din. Du skal ikkje la ein leigekars løn liggja natta over hjå deg.
14. Du skal ikkje forbanna den som er døv, og ikkje leggja stein i vegen for den som er blind. Du skal ha age for din Gud. Eg er Herren.
15. De skal ikkje gjera urett når de sit til doms. Du skal ikkje halda med nokon fordi han er fattig, og ikkje gje nokon rett fordi han er mektig. Rettferdig skal du døma landsmannen din.
16. Du skal ikkje gå ikring og baktala skyldfolket ditt. Du skal ikkje stå nesten din etter livet. Eg er Herren.
17. Du skal ikkje bera hat til bror din i hjarta. Men du skal tala landsmannen din til rettes, så du ikkje for hans skuld fører synd over deg.
18. Du skal ikkje ta hemn og ikkje bera agg til landsmennene dine, men du skal elska nesten din som deg sjølv. Eg er Herren.
19. De skal halda føresegnene mine: Du skal ikkje la to dyr av ulikt slag i buskapen din para seg. Du skal ikkje så to slag sæde i åkeren din. Klede som er vovne av to slag garn, skal du ikkje ha på deg.
20. Når ein mann går til sengs med ei kvinne og ligg med henne, og ho er ei trælkvinne som er fest til ein annan mann, men enno ikkje er utløyst eller frigjeven, då skal dei straffast. Men dei skal ikkje bøta med livet, fordi ho ikkje er ei fri kvinne.