တ​မန်​တော်​ဝတ္ထု 27:38-44 Myanmar Standard Bible (MSB)

38. အ​စာ​ကို​ဝ​လင်​စွာ​စား​ကြ​ပြီး​နောက် သင်္ဘော​ပေါ့​သွား​စေ​ရန် ဂျုံ​ဆန်​ကို ပင်​လယ်​ထဲ​သို့​ပစ်​ချ​ကြ​၏။

39. မိုး​လင်း​သော​အ​ခါ မည်​သည့်​အ​ရပ်​ဒေ​သ​ဖြစ်​သည်​ကို မ​သိ​သော်​လည်း ကမ်း​ခြေ​ရှိ​သော ပင်​လယ်​ကွေ့​တစ်​ခု​ကို​မြင်​ရ​၍ ဖြစ်​နိုင်​လျှင် ထို​ကမ်း​ခြေ​ပေါ်​သို့ သင်္ဘော​ကို​ထိုး​တင်​ရန် တိုင်​ပင်​ကြံ​စည်​ကြ​၏။

40. ထို့​နောက် ကျောက်​ဆူး​များ​ကို ပင်​လယ်​ထဲ​သို့​ဖြုတ်​ချ​ခဲ့​၍ တစ်​ချိန်​တည်း​၌​ပင် တက်​မ​ကြိုး​များ​ကို​ဖြေ​လျက် ရွက်​ကို​တင်​ပြီး ကမ်း​ခြေ​ဘက်​သို့​လွှင့်​သွား​ကြ​၏။

41. သို့​သော် သင်္ဘော​သည် ဒီ​ရေ​နှစ်​ကြောင်း​စု​ဆုံ​ရာ​သို့​ရောက်​သွား​၍ သောင်​တင်​သ​ဖြင့် သင်္ဘော​ဦး​သည် သောင်​၌​စိုက်​ပြီး လှုပ်​ရှား​၍​မ​ရ​တော့​ချေ။ ပဲ့​ပိုင်း​မှာ​မူ လှိုင်း​လုံး​များ​ရိုက်​ခတ်​သ​ဖြင့် ကျိုး​ပျက်​လေ​၏။

42. စစ်​သား​တို့​သည် အ​ကျဉ်း​သား​တစ်​စုံ​တစ်​ဦး​မျှ ရေ​ကူး​၍​မ​ထွက်​ပြေး​စေ​ရန် သူ​တို့​ကို​သတ်​မည်​ဟု​ကြံ​စည်​ကြ​၏။

43. သို့​သော် တပ်​မှူး​သည် ပေါ​လု​ကို​ကယ်​လို​သ​ဖြင့် သူ​တို့​၏​အ​ကြံ​အ​စည်​ကို​တား​မြစ်​ကာ ရေ​ကူး​တတ်​သူ​များ​သည် ဦး​စွာ​ခုန်​ချ​၍ ကမ်း​ပေါ်​သို့​ကူး​သွား​ကြ​ရန်​နှင့်

44. ကျန်​သော​သူ​တို့​သည် ပျဉ်​ပြား​ကို​ဖြစ်​စေ၊ သင်္ဘော​ထဲ​မှ​အ​ရာ​တစ်​စုံ​တစ်​ခု​ကို​ဖြစ်​စေ တွယ်​စီး​၍ ကူး​သွား​ကြ​ရန် အ​မိန့်​ပေး​လေ​၏။ ဤ​သို့​ဖြင့် အား​လုံး​သည် ဘေး​ကင်း​စွာ​ဖြင့် ကုန်း​ပေါ်​သို့​ရောက်​ကြ​၏။

တ​မန်​တော်​ဝတ္ထု 27