25. па се уплашив и отидов, и го сокрив твојот талант в земја; ете ти го твоето.‘
26. А господарот му одговори и рече: ‚Зол и мрзлив слуго! Ако си знаел дека жнеам, каде што не сум сеел, и собирам каде што не сум веел,
27. требаше моите пари да им ги дадеш на трговците, па кога ќе дојдам да си го приберам своето со добивка;
28. земете го од него талантот и дајте му го на оној што има десет таланти;
29. зашто секому, што има, ќе му се даде и преумножи, а од оној, што нема, ќе му се одземе и она што го има;
30. а лошиот слуга фрлете го во крајна темнина: таму ќе биде плач и крцкање со заби.‘“ Откако го рече тоа, извика: „Кој има уши да слуша, нека чуе.“