Лука 9:25-37 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

25. Зашто, каква му е ползата на човека, ако го добие целиот свет, а себе самиот се упропасти или си направи штета?

26. Бидејќи, кој се срами од Мене и од зборовите Мои, од него ќе се засрами и Синот Човечки, кога ќе дојде во славата Своја, и на Отецот и на светите ангели.

27. Вистина ви велам: овде стојат некои што не ќе вкусат смрт, сѐ додека не го видат царството Божјо.“

28. А околу осум дена по овие зборови, ги зеде со Себе Петар, Јован и Јаков, и се искачи на гората да се помоли.

29. И додека се молеше, изгледот на лицето Негово се промени, а облеката Му стана бела и блескава.

30. И ете, двајца луѓе разговараа со Него; а тие беа Мојсеј и Илија.

31. Па, кога се појавија во слава, тие зборуваа за Неговото заминување, кое требаше да заврши во Ерусалим.

32. А Петар и оние кои беа со него ги беше совладал сон; но штом се разбудија, ја видоа славата Негова, и двајцата што стоеја со Него.

33. И кога се разделуваа од Него, Петар без да знае што зборува, Му рече на Исус: „Учителе, добро е да останеме овде; да направиме три колиби: за Тебе една, за Мојсеј една, и за Илија една!“

34. Додека го велеше тоа, се појави облак и ги засени; и се уплашија штом влегоа во облакот.

35. И дојде глас од облакот, кој велеше: „Овој е Мојот возљубен Син; Него послушајте Го!“

36. А кога се чу тој глас, Исус беше останал сам. И тие премолчаа и никому ништо не кажаа во тоа време за она што беа виделе.

37. А на другиот ден, додека се симнуваа од гората, Му доаѓаше во пресрет многу народ.

Лука 9