12. А кога се приближи до градската порта, ете, изнесуваа мртовец, единствен син на мајка си, а таа беше вдовица; и многу народ од градот одеше со неа.
13. Штом ја виде Господ, се сожали на неа, па ѝ рече: „Не плачи!“
14. И кога прстапи, се допре до носилото; носачите застанаа, а Тој рече: „Момче, тебе ти велам, стани!“
15. Мртовецот се подигна и седна, па почна да зборува; и Тој го предаде на мајка му.
16. И страв ги обзеде сите, и Го славеа Бога и велеа: „Голем пророк се јави меѓу нас“ и „Бог го посети Својот народ.“
17. И се разнесе овој глас за Него по цела Јудеја и по целата околина.
18. И му соопштија на Јован учениците негови за сето тоа.
19. Јован, пак, повика двајца од своите ученици и ги испрати кај Исус, говорејќи: „Ти ли си Оној што треба да дојде, или друг да чекаме?“
20. И кога дојдоа кај него, тие луѓе Му рекоа: „Јован Крстителот нѐ прати кај Тебе, велејќи: ‚Ти ли си Оној што треба да дојде, или друг да чекаме?‘“