2. Ако во вашето собрание влезе човек со златен прстен, во светли алишта, и влезе сиромав човек со проста облека,
3. па се загледате на облечениот во светли алишта и му речете: „Ти седни овде убаво!“, а на сиромашниот му речете: „Ти стој таму!“, или „Седни овде, крај подножјето мое!“,
4. зарем со тоа не покажувате пристрасност, и не станувате судии со лоши помисли?
5. Послушајте, возљубени браќа мои, не ги избра ли Бог сиромашните од овој свет да бидат богати во верата и наследници на царството, ветено од Него на оние кои Го љубат?
6. А вие го посрамивте сиромавиот! Не се ли богатите тие што ве мачат и ве влечат по судови?
7. Не го хулат ли тие вашето добро име, со кое сте се нарекле?
8. Ако, пак, го извршувате царскиот закон според Писмото: „Возљуби го ближниот како самиот себе“ – добро правите.
9. Но, ако сте пристрасни, грев правите; и Законот ве осудува како престапници.
10. Зашто, кој го пази целиот Закон, а згреши само во едно, виновен ќе биде за сѐ.