4. Зашто ние, кои се наоѓаме во овој шатор, воздивнуваме обременети; бидејќи не сакаме да бидеме соблечени, туку да се преоблечеме, та животот да го проголта смртното.
5. А Бог, Кој нѐ создаде токму за ова, ни даде и залог на Духот.
6. И затоа, секогаш сме спокојни, иако знаеме дека, сѐ додека живееме во телото, ние сме далеку од Господ,
7. бидејќи според верата живееме, а не според гледањето.
8. Но не се плашиме и сакаме што поскоро да го напуштиме телото и да се прибереме кај Господ.
9. Па затоа и усрдно се грижиме да Му бидеме угодни, било кога престојуваме во телото, или кога го напуштаме;