8. Господовото слово му дојде на Захарија:
9. „Господ над Војските зборува вака: ‘Судете справедливо и бидете милостиви и сострадателни едни кон други.
10. Не угнетувајте ги вдовицата ни сиракот, ни придојденикот ни бедниот, и не смислувајте зло во срцето еден против другиот.’
11. Не, тие не сакаа да послушаат, туку упорно ги свртија плеќите; ги затнаа ушите за да не чујат;
12. окоравеа со срцето како камен, за да не ги чујат Законот и зборовите кои им ги праќаше Господ над Воинствата, со Својот Дух, преку древните пророци, и Господ над Војските тогаш се разгневи силно.
13. И затоа, како што Тој ги викаше а тие не Го слушаа, така сега тие викаат а Јас не ги слушам - говори Господ над Војските.
14. И ги распрснав меѓу сите народи кои не ги познаваа, а земјата зад нив беше запустена, та никој не поминуваше низ неа ниту се враќаа. Така земјата на благосостојба ја претворија во пустина!”