1. „Тогаш Небесното царство ќе биде како десет девици, кои ги зедоа своите светилници и му излегоа во пресрет на младоженецот.
2. Петте од нив беа неразумни, а петте мудри.
3. Зашто неразумните зедоа со себе светилки, но не зедоа масло;
4. а мудрите зедоа масло, во садовите, со своите светилници.
5. Бидејќи младоженецот се забави, сите задремаа и заспаа.
6. А на полноќ се чу викање: ‘Еве го младоженецот, излезете му во пресрет!’
7. Тогаш сите оние девици станаа и ги приготвија своите светилки.
8. А неразумните им рекоа на мудрите: ‘Дајте ни од вашето масло, зашто нашите светилници ни гаснат.’
9. Но мудрите им одговорија и рекоа: ‘За да не биде малку и за нас и за вас, отидете кај трговците и купете си!’
10. Кога отидоа да купат, младоженецот дојде и спремните влегоа со него на свадбата, и вратата се затвори.
11. А потоа дојдоа и другите девици и рекоа: ‘Господаре, господаре, отвори ни!’
12. Но тој им одговори и рече: ‘Вистина ви велам - не ве познавам!’
13. И така - бдејте, зашто не го знаете ни денот ни часот!”
14. ”Зашто ќе дојде како човек, кој - тргнувајќи на пат - ги повика своите слуги и им го предаде својот имот,
15. и на едниот му даде пет таланти, на другиот два, на третиот еден, секому според неговата способност, и отпатува.
16. Оној, кој прими пет таланти, веднаш отиде, и тргуваше со нив и спечали други пет.
17. Исто така, и оној со двата таланти, спечали други два.
18. А оној, кој прими еден отиде, ископа во земјата и го сокри среброто на својот господар.