61. рекоа: „Нема никој во твојот род, кој се вика така.”
62. И му дадоа знаци на татко му, како би сакал да го наречат.
63. А тој побара штичка и напиша: „Јован му е името.” И сите се зачудија.
64. И веднаш му се отворија устата и јазикот и проговори и Го благословуваше Бога.
65. И страв ги опфати сите нивни соседи. И се говореше за сè тоа по целиот планински крај на Јудеја,
66. и сите, кои чуја, го примија тоа во своите срца, велејќи: „Што ќе биде од ова дете?” Зашто Господовата рака беше со него.