17. но во сушно време скоро пресушуваат, тогаш од жега испаруваат, од коритото.
18. Се отстрануваат тие од своите патишта, пристигаат во пустината и се изгубуваат во неа.
19. Темските карвани ги бараат со очи, патниците од Шеба се надеваа на нив.
20. А кога ќе дојдат до нив, се наоѓаат во чудо, зашто се засрамија во својата надеж.
21. Во овој час и вие сте ми такви: Видовте ужас и се исплашивте.
22. Дали ви реков: „Подарете ми нешто, дарувајте ми нешто од својот имот;
23. избавете ме од непријателска рака, ослободете ме од силниковото ропство?”
24. Поучете ме вие и ќе молкнам, покажете ми: во што е мојот престап.
25. О колку се силни искрените беседи! Но што имаат во предвид вашите прекори?