27. моето срце се зазеде потајно да им испратам бакнеж со раката?
28. Тоа ќе беше грев што вика по суд, бидејќи би се одрекол од Сèвишниот Бог.
29. Зар се зарадував на неволјите на непријателите и ликував кога го снајде зло,
30. јас, кој не го остави јазикот да греши, проколнувајќи го и сакајќи да умре?
31. Не зборуваа ли луѓето на мојот шатор: „Па кого тој не го засити со месо?”