17. Го разгледував внимателно делото на непознатиот, му ги кршев челустите на беззаконикот, го истргував пленот од неговите заби.
18. Велев: „Ќе издивнам во своето гнездо, како палма, проживувајќи безбројни денови.”
19. Моите корења се простираат до водата, росата почива на моите гранки.
20. Мојата слава ќе се подмладува секогаш, и лакот ќе се обновува во мојата рака.