21. Нема за тебе ни дел ни учество во оваа работа, зашто твоето срце не е право пред Бога.
22. Затоа, покај се од оваа твоја нечесност и моли Го Господа да ти ја прости помислата на твоето срце.
23. Зашто гледам дека си во горчлива жолчка и во оковите на неправдата.
24. А Симон во одговор рече: „Молете Му се вие на Господа за мене, за да не ме најде ништо од она што рековте!”
25. Тие пак, откако посведочија и го кажаа Господовото слово, се вратија во Ерусалим, проповедувајќи им го Евангелието на многу самариски села.
26. И Господов ангел му рече на Филипа: „Стани и оди кон југ, по патот што се спушта од Ерусалим кон Газа, и тој е пуст.
27. Тој стана и отиде. И ете, маж Етиопец - скопеник, дворјанин на етиопската царица Кандакија, кој беше одговорен над целата и ризница, а беше дошол во Ерусалим да се поклони,
28. и на враќање, седеше во својата кола и го читаше пророкот Исаија.
29. А Духот му рече на Филипа: „Приближи се и придружувај ја колата!”
30. Кога Филип притрча и чу дека оној го чита пророкот Исаија, и рече: „Го разбираш ли тоа, што го читаш?”
31. Тој пак рече: „Како би можел да разберам, ако некој не ме упати!” И го повика Филипа да се качи и да седне со него.
32. А местото од Писмото, што го читаше, беше ова: „Беше одведен како овца на колење; и како што јагнето е немо пред оној, кој го стриже, така не ја отвори Својата уста.