1. Целата земја имаше еден јазик и исти зборови.
2. Ама кога луѓето се преселија од исток, најдоа рамница во Сенарската Земја, и се населија таму.
3. И си рекоа еден на друг: „Ајде, да направиме плитари и да ги испечеме во оган!” Плитарите им беа место камен, а смолата место кал.
4. Тогаш рекоа: „Ајде, да си изградиме град и кула, со врв до небото! Да си спечалиме име, за да не се распрснеме по целата земја!”
5. Господ слезе да ги види градот и кулата, што луѓето ги градеа.