13. Ана зборуваше во срцето; само се помрднуваа нејзините усни, а гласот не и се слушаше. Затоа Илија помисли дека е пијана.
14. И Илија и рече: „До кога ќе бидеш пијана? Отрезни се од виното што е во тебе!”
15. Но Ана одговори и рече: „Не сум пијана, господару, туку сум голема несреќница. Не сум пила ни вино ни опоен пијалак, туку ја излевам својата душа пред Господа.
16. Не суди ја својата слугинка како недобра жена, зашто заради тешка тага и жалост се молев толку долго.”