14. Зашто, ако се молам на непознат јазик, мојот дух се моли, но мојот ум останува без плод.
15. Што значи тоа? Ќе се молам со духот, но ќе се молам и со умот; ќе пеам со духот, но ќе пеам и со умот.
16. Зашто ако ти благословуваш со духот, како неупатениот ќе рече: „Амин”, на твоето благодарење, кога не знае што зборуваш?
17. Зашто, ти навистина благодариш, но другиот не се надградува.
18. Му благодарам на Бога дека зборувам повеќе јазици од сите вас;
19. но во заедницата повеќе сакам да речам пет збора со мојот ум, за да ги поучувам и другите, отколку десет илјади зборови на непознат јазик.
20. Браќа, не бидете деца во умот, туку бидете младенци во злобата, а во умот бидете зрели луѓе!
21. Во Законот е напишано: „Преку луѓе, кои говорат на друг јазик и преку усните на туѓинци, ќе му зборувам на овој народ, но и тогаш нема да Ме послушаат - говори Господ.”
22. Затоа јазиците се знак не за оние кои веруваат, туку за неверниците; пророштвото пак не е за неверниците, туку за оние, кои веруваат.
23. Ако пак целата црква се собере на едно место, и ако сите зборуваат на непознати јазици, и ако влезат неупатени или неверници, нема ли да речат дека сте полуделе?
24. Но, ако сите пророкувате, а влезе некој неверник или неупатен, од сите е уверен, и од сите е осуден;
25. тајните на неговото срце се откриваат. И откако ќе падне на своето лице, ќе Го прослави Бога и ќе исповеда дека Бог е навистина меѓу вас.
26. Што тогаш, браќа? Кога се собирате, секој од вас има псалм, има поука, има откровение, има јазик, има толкување. Сè нека биде за надградување!