1. Tunc Tobias ingemuit, et cœpit orare cum lacrimis,
2. dicens : Justus es, Domine, et omnia judicia tua justa sunt,et omnes viæ tuæ, misericordia, et veritas, et judicium.
3. Et nunc Domine, memor esto mei,et ne vindictam sumas de peccatis meis,neque reminiscaris delicta mea, vel parentum meorum.
4. Quoniam non obedivimus præceptis tuis,ideo traditi sumus in direptionem,et captivitatem, et mortem,et in fabulam, et in improperium omnibus nationibusin quibus dispersisti nos.
5. Et nunc Domine, magna judicia tua,quia non egimus secundum præcepta tua,et non ambulavimus sinceriter coram te.