3. Nunc finis super te, et immittam furorem meum in te :et judicabo te juxta vias tuas,et ponam contra te omnes abominationes tuas.
4. Et non parcet oculus meus super te, et non miserebor :sed vias tuas ponam super te, et abominationes tuæ in medio tui erunt,et scietis quia ego Dominus.
5. Hæc dicit Dominus Deus :Afflictio una, afflictio ecce venit.
6. Finis venit, venit finis :evigilavit adversum te, ecce venit.
7. Venit contritio super te, qui habitas in terra :venit tempus, prope est dies occisionis,et non gloriæ montium.
8. Nunc de propinquo effundam iram meam super te,et complebo furorem meum in te :et judicabo te juxta vias tuas,et imponam tibi omnia scelera tua,
9. et non parcet oculus meus,nec miserebor :sed vias tuas imponam tibi,et abominationes tuæ in medio tui erunt,et scietis quia ego sum Dominus percutiens.
10. Ecce dies, ecce venit :egressa est contritio,floruit virga, germinavit superbia,
11. iniquitas surrexit in virga impietatis :non ex eis, et non ex populo,neque ex sonitu eorum :et non erit requies in eis.
12. Venit tempus, appropinquavit dies :qui emit, non lætetur,et qui vendit, non lugeat :quia ira super omnem populum ejus.