32. គេបានបញ្ចុះសពលោកអប៊ីនើរនៅក្រុងហេប្រូន។ ព្រះរាជាទ្រង់ព្រះកន្សែង ហើយប្រជាជនទាំងអស់ក៏នាំគ្នាយំដែរ។
33. បន្ទាប់មក ព្រះបាទដាវីឌលើកទំនុកមួយរំឭកពីលោកអប៊ីនើរ ដូចតទៅ៖«អប៊ីនើរអើយ លោកមិនគួរស្លាប់ដូចមនុស្សលេលាបែបនេះសោះ!
34. ដៃរបស់លោកគ្មានជាប់ចំណងជើងរបស់លោកក៏គ្មានជាប់ច្រវាក់ដែរតែលោកបានដួលស្លាប់ដូចគេដួលស្លាប់នៅមុខជនទុច្ចរិត»។ប្រជាជនទាំងមូលនាំគ្នាយំស្ដាយលោកអប៊ីនើរសាជាថ្មី។