16. ព្រះអង្គទតឃើញថាគ្មាននរណាម្នាក់អើពើហើយព្រះអង្គសោកស្ដាយដោយពុំឃើញមាននរណាម្នាក់ឈឺឆ្អាលព្រះអង្គក៏យាងមកសង្គ្រោះដោយឫទ្ធិបារមីរបស់ព្រះអង្គនិងសំអាងលើសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះអង្គ។
17. ព្រះអង្គយកសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះអង្គធ្វើជាអាវក្រោះព្រះអង្គយកការសង្គ្រោះធ្វើជាមួកដែកព្រះអង្គយកការសងសឹកធ្វើជាព្រះពស្ដ្រនិងយកព្រះហឫទ័យប្រច័ណ្ឌធ្វើជាព្រះភូសា។
18. ព្រះអង្គដាក់ទោសម្នាក់ៗតាមអំពើដែលខ្លួនប្រព្រឹត្ត។ព្រះអង្គដាក់ទោសខ្មាំងសត្រូវនិងបច្ចាមិត្តយ៉ាងខ្លាំងសូម្បីតែជាតិសាសន៍ដែលនៅឆ្ងាយៗក៏ព្រះអង្គដាក់ទោសដែរ។
19. ពេលនោះ ចាប់តាំងពីទិសខាងកើតរហូតដល់ទិសខាងលិចមនុស្សម្នានឹងកោតខ្លាចព្រះនាមព្រះអម្ចាស់និងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គដ្បិតព្រះអង្គនឹងយាងមកដូចទឹកទន្លេត្រូវខ្យល់បក់បោក ហូរមកយ៉ាងខ្លាំង។
20. ព្រះអម្ចាស់នឹងយាងមកលោះក្រុងស៊ីយ៉ូននិងលោះប្រជាជនក្នុងចំណោមកូនចៅរបស់លោកយ៉ាកុបដែលលះបង់អំពើទុច្ចរិត- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។