6. ប្រជាជនរបស់ខ្ញុំមានកំហុសធ្ងន់ជាងអ្នកក្រុងសូដុមដែលត្រូវវិនាសយ៉ាងទាន់ហន់ដោយគ្មាននរណាប្រហារនោះទៅទៀត។
7. ពួកមេដឹកនាំធ្លាប់តែជាមនុស្សបរិសុទ្ធឥតខ្ចោះហើយសជាងសំឡីទៅទៀតពួកគេមានរូបកាយល្អស្អាតជាងផ្កាថ្មហើយផ្ទៃមុខភ្លឺដូចកែវមរកត។
8. ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ មុខពួកគេប្រែជាខ្មៅដូចធ្យូងនៅតាមផ្លូវ គ្មាននរណាមើលពួកគេស្គាល់ទេពួកគេស្គមសល់តែស្បែក និងឆ្អឹងហើយស្បែករបស់គេស្ងួតដូចសំបកឈើ។
9. អ្នកស្លាប់ដោយមុខដាវមានសំណាងជាងអ្នកស្លាប់ដោយអត់អាហារដែលវិនាសបន្តិចម្ដងៗ ព្រោះគ្មានអ្វីបរិភោគ។