49. ទឹកភ្នែកខ្ញុំហូរឥតឈប់ឈរនិងឥតស្រាកស្រាន្ត
50. រហូតទាល់តែព្រះអម្ចាស់ទតឃើញពីស្ថានបរមសុខ។
51. ចិត្តខ្ញុំសោកសៅអាណិតស្រីក្រមុំទាំងប៉ុន្មាននៅក្នុងក្រុងរបស់ខ្ញុំ។
52. អស់អ្នកដែលតាំងខ្លួនជាសត្រូវរបស់ខ្ញុំដោយឥតហេតុផលដេញតាមប្រហារខ្ញុំ ដូចតាមបាញ់សត្វស្លាប។
53. ពួកគេបោះខ្ញុំក្នុងអណ្ដូងរួចយកថ្មគ្របពីលើ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំថប់ដង្ហើម។
54. ពេលនោះ ទឹកលិចក្បាលខ្ញុំខ្ញុំពោលថា ខ្ញុំស្លាប់ហើយ!
55. ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំអង្វររកព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គពីបាតអណ្ដូងនោះមក។