8. Padha ora sumurup marang dalaning karukunan,tuwin ing sajroning tindak-tanduke ora ana kaadilan;padha milih dalan-dalan kang menggok,lan saben wong kang lumaku ing kono ora wanuh marang katentreman.
9. Marga saka iku kaadilan tetep adoh saka kitatuwin kabeneran ora nekani kita,kita padha ngarep-arep pepadhang,nanging kang ana mung pepeteng,padha ngarep-arep cahya,nanging kita padha lumaku ana ing pepeteng.
10. Kita padha gagap-gagap ing tembok kaya wong wuta,tuwin grayah-grayah kaya-kaya ora duwe mripat;kita padha kesandhung ing wayah tengange,kaya-kaya ing wayah repet-repetpadha lungguh ing papan peteng kaya wong mati.