13. Dhuh Yehuwah, Allah kawula sadaya,bendara-bendara sanesipun nate ngwaosi kawula sadaya,nanging namung asma Paduka kemawon ingkang sami kawula suwuraken.
14. Tiyang-tiyang wau sampun sami pejah, boten sami badhe gesang malih,sampun sami dados arwah, boten badhe tangi malih;saestunipun sampun sami Paduka ukum saha Paduka sirnakaken,punapadene sadaya pangenget-enget dhateng tiyang-tiyang wau sampun Paduka icali.
15. Dhuh Yehuwah, bangsa punika sampun Paduka damel saya wewah-wewah,umating kamulyan Paduka sampunPaduka damel saya kathah;nagaranipun sampun Paduka wiyaraken sanget.
16. Dhuh Yehuwah, ing salebeting karubedan sami madosi Paduka;nalika bebendu Paduka tumempuhdhateng tiyang-tiyang wau,lajeng sami sesambat ing salebeting pandonga.
17. Kadosdene tiyang estri ingkang ngandhegingkang sampun dumugi ing elekipun,lajeng ngolang-ngaling sakit, ngadhuh-adhuh margi nyakiti,inggih makaten punika kawontenan kawula sadaya ing suwaunipun wonten ing ngarsa Paduka, dhuh Yehuwah: