35. Padha ngadegake tengger-tengger pangurbanan kanggo nyembah marang Baal ana ing Lebak Ben-Hinom, sarana ngobong anak-anake lanang lan wadon minangka kurban marang Molokh, kadadekake kurban ing geni, sanadyan Ingsun ora tau ndhawuhake lan babar pisan ora tau tuwuh ana ing panggalihingSun, yaiku bab nindakake kanisthan iki, temah Yehuda tumiba ing dosa.
36. Mulane mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel -- tumrap kutha iki kang kokarani: wus diulungake marang tangane ratu ing tanah Babil, marga saka pedhang, pailan lan pageblug:
37. Sanyatane, Ingsun ngempalake para wong iku saka ing sakehing nagara, papan anggoningSun mbuyarake marga saka dukaningSun, mulad-mulading bebenduningSun lan gedhening pamuringingSun, lan Ingsun bakal ngulihake para wong iku mrene lan Sundamel tentrem pamanggone.
38. Para wong iku padha dadi umatingSun lan Ingsun jumeneng dadi Gusti Allahe.
39. Karo maneh Ingsun bakal maringi padha tunggal budi lan tunggal tindak-tanduk, temah padha sumuyud marang Ingsun ing sauruting jaman murih becike saturun-turune besuk.
40. Ingsun bakal damel prasetyan langgeng kalawan umatingSun iku, manawa Ingsun ora bakal nilar, nanging bakal damel becik. Ingsun bakal paring ati kang wedi-asih marang Ingsun, supaya aja ngedohi Ingsun.
41. Ingsun bakal karenan damel becik marang wong-wong iku, marga saka wong-wong iku, sarta Sundamel tuwuh ana ing nagara kene kalawan setya, kalawan gumolonging galih lan gumolonging nyawaningSun.
42. Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Kayadene anggoningSun ndhatengake sakehing kasangsaran kang ngebat-ebati marang bangsa iki, iya kaya mangkono uga anggoningSun ndhatengake kabegjan, kang wus Sunprasetyakake.