22. Kayadene salaka kalebur ana ing pawon paleburan, iya kaya mangkono anggonira bakal padha kalebur ana ing kono. Sira nuli bakal padha sumurup, yen Ingsun iki Yehuwah, kang ngesokake bebenduningSun marang sira.”
23. Sawuse mangkono banjur ana pangandikane Sang Yehuwah marang aku mangkene:
24. “He, anaking manungsa, sira ngandhanana mangkene: Sira iku tanah kang ora oleh udan, ora oleh banyu ing mangsa bebendu,
25. kang panggedhene ana ing satengahe padha kaya singa nggero, kang ndekep memangsane: manungsa diuntal, raja-branane lan barang-barang kang ana ajine dirampas, cacahing randha kang ana ing satengahe kagawe saya wuwuh-wuwuh.
26. Para imame padha nerak angger-anggering ToretingSun lan najisake samubarang kang suci tumrap Ingsun; padha ora mbedakake apa kang suci lan kang ora suci, ora mulang bab bedane apa kang najis lan kang ora najis; padha ngeremake mripate tumrap dina-dinane SabatingSun. Kalawan mangkono Ingsun kanajisake ana ing satengah-tengahe.