23. Sanadyan bala-pamanah mbeda,padha manah lan nempuh,
24. nanging panahe tetep kuwat,lan tangane padha tetep cukatmarga saka pitulungane Kang Mahasantosa, Pangayomane Yakub,marga saka pangone Gunung Parange Israel,
25. marga saka Allahe bapakmu kang bakal mitulungi kowe,lan marga saka Kang Mahakawasa kang mberkahi kowe,klawan berkah kang luber saka ing langit dhuwur,berkah saka telenging samodra kang ana ing ngisor,berkah saka ing payu-dara lan guwa-garba.
26. Berkahe bapakmu iku ngungkuli berkahe gunung-gunung wiwit jaman biyen,yaiku kang luwih dening ngresepake ana ing tengger-tengger kang wus pirang-pirang abad anane;kabeh mau bakal tumurun ana ing sirahe Yusuf,ing embun-embunane wong kang linuwih ana ing antarane para sadulure.
27. Benyamin iku kaya asu ajag nyenyempal,ing wayah esuk ngganyang memangsanlan ing wayah sore andum rayahane.”
28. Iku kabeh talere Israel, cacahe rolas; lan iya iku mau kang dipangandikakake dening kang rama, nalika padha diberkahi; siji-sijine kaparingan berkah dhewe-dhewe.
29. Sawuse mangkono Rama Yakub banjur meling marang para putra wayahe: “Samangsa aku wus diklumpukake karo para leluhurku, aku kuburen awor karo para leluhurku ana ing guwa kang ana ing ara-ara duweke Efron wong Het,