12. Nanging wangsulane panganten lanang: Satemene pituturku marang kowe: Aku ora wanuh karo kowe.
13. Mulane padha meleka, awit kowe padha ora weruh dinane lan wayahe.”
14. “Awit bab iku kayadene wong kang arep lelungan banjur ngundangi batur-bature, padha dipasrahi barang darbeke,