40. Ngandika mangkono iku karo nedahake astane lan sampeyane.
41. Bareng kabeh durung padha ngandel marga saka bungahe lan isih padha kaeraman, Panjenengane nuli ngandika: “Ing kene apa ana sing kena dipangan?”
42. Banjur dicaosi iwak gorengan sairis.
43. Iku tumuli ditampeni lan didhahar ana ing ngarepe wong-wong mau.
44. Banjur padha dipangandikani mangkene: “Yaiki pituturKu kang Dakkandhakake marang kowe kabeh, nalika Aku isih nunggal karo kowe, yaiku yen kabeh kang wis katulisan tumraping Aku ana ing sajroning kitab-Torete Nabi Musa lan kitabe para nabi sarta kitab Masmur, iku kudu kayektenan.”
45. Panjenengane banjur mbuka pikirane wong-wong mau supaya padha ngreti marang Kitab Suci.
46. Pangandikane: “Ana kang katulisan mangkene: Sang Kristus pinasthi nandhang sangsara lan ing telung dinane wungu saka ing antarane wong mati.
47. Karodene maneh: pawarta bab pamratobat lan apuraning dosa kudu kaundhangake marang sakabehing bangsa atas asmane, wiwit saka ing Yerusalem.
48. Dene kowe kang padha dadi seksine bab iku mau kabeh.