7. Ing wanci dalu kawula ngenam-enam salebeting manah,kawula nggagas-nggagas tuwin nyawa kawula nlusur-nlusur:
8. “Pangeran apa iya nampik ing salawase,lan apa ora bakal paring sih-piwelas maneh?
9. Sih-susetyane apa wus sirna ing sabanjure,prasetyane apa wus tumeka ing pungkasane nganti turun-tumurun?
10. Gusti Allah apa wus kesupen marang ing pangemane,sih-piwelase apa kapunggel marga saka bebendune?” (Selah)
11. Ing kono pangucapku: “Iki kang nuwek atiku,dene astane tengen Kang Mahaluhur wis owah!”
12. Aku bakal ngeling-eling pakaryan-pakaryane Pangeran Yehuwah,inggih, kawula badhe ngengeti kaelokan Paduka kala jaman kina.
13. Kawula badhe nyebut sakathahing pakaryan Paduka,sarta badhe manah dhateng saliring pandamel Paduka.