Jabur 62:5-10 Kitab Sutji (JAV)

5. Sedyane mung arep njorogake wong mau saka ing kalungguhane kang dhuwur,padha dhemen goroh,cangkeme padha ngucapake berkah,nanging batine padha ngipat-ipati. (Selah)

6. Kantentremanku mung ana ing Gusti Allah,amarga kang dakarep-arep iku pinangkane saka ing Panjenengane.

7. Mung Panjenengane kang dadi peparang lan kaslametanku,kutha betengku, aku ora bakal gloyoran.

8. Ana ing Gusti Allah dununging kaslametan lan kamulyanku;peparangku lan kasantosanku, sarta pangayomanku iku Gusti Allah.

9. He umat, tansah padha kumandela marang Panjenengane,sarasaning atimu sokna ana ing ngarsane,Gusti Allah iku pangayoman kita. (Selah)

10. Satemene wong asor iku mung angin,para wong kang mulya iku mung pagorohan;yen kabobot ana ing timbangan njomplang mandhuwur,amarga luwih entheng katimbang angin.

Jabur 62