4. Do bhrígh ar mbeith ceanguilte go mínic dhó le geimhlibh agus lé slabhradhuibh, go mbriseadh sé na slabhruidhe, agus go mionbhruigheadh sé na geimhleacha: agus níor bhéidir lé neach ar bith a smachdughadh.
5. Agus do bhíodh sé do ghnáth, do ló agus doidhche, ar na sléibhtibh, agus annsna túamuighibh, ag éimhghe, agus da ghearradh féin ré clochaibh.
6. Agus ar bhfaicsin Iósa dhó a bhfad úadh, do rith sé agus do shléachd sé dhó,
7. Agus ag eimhghe do ghuth árd, a dubhairt sé, Créd í mo chuidsi dhíot, a Iósa, a Mhic Dé roáird? Cuirim a huchd Dé ort, gan mo phianadh.
8. (Oír a dubhairt sé rís, A spiorad neamhghlan, tárr a mach as an duine.)